XIII polonijny turniej piłkarki
Hazlet / New Jersey
1998 – Royal Wawel
Stoją: R. Patyk, T. Sobol, J. Zajda, K. Lasek, H. Galik, Zb. Macała, A. Zieliński, J. Siwiec (b. zawodnik),
Klęczą: St. Krasny, A. Romanowski, G. Kaska, M. Podsiadło, Zb. Maczugowski, Zb. Sztender, D. Tyszka, J. Drewicz (kapitan), M. Placek (prezes).
Zapodział się gdzieś A. Turecki i Zb. Lupa.
Puchary powędrowały do Chicago…
Eagles i Royal-Wawel triumfatorami
XIII Turnieju Polonijnego
Podwójnym sukcesem zespołów chciagowskich zakończył w Hazlet (New Jersey) XIII Turniej Polonijny. W finale turneju głównego, czyli kategorii Open spotkały se dwa nasze zespoły – ośmiokrotny triumfator Eagles Chicago i Legovia. Dotarcie Legovii do finału było sporą niespodzianką. Młody klub, który dopiero po raz czwarty uczestniczył w tych turniejach, okazał się „czarnym koniem”.
W turneju over-30 miano najlepszego zespołu w tej kategorii obronił Royal-Wawel. I uczynił to w wielkim stylu, tracąc tylko jeden punkt w rozgrywkach.
Oldboye over – 30:
W finale turnieju Oldboyów over 30 Royal Wawel pokonał Polonię Passaic, NJ 3-2 (2-1). Bramki dla Royal: Kaska – 2 I Drewicz, dla Poloni: Sieńko z wolnego i Osiecki. Rozstrzygającą bramkę przy remisie 2-2 strzelił Kaska po świetnym podaniu Romanowskiego minutę przed końcem. Grano 2X30 minut.
Royal Wawel grał w składzie: Zajda – Sztender, Sobol, Romanowski, Lupa, Jeliński, Krasny, Podsiadło, Drewicz, Kaska, Macała, Lasek, Tyszka, Patyk.
Półfinały:
Royal Wawel – Polonez Glen Cove 4-0 (2-0), bramki: Kaska – 2, Drewicz i Macała
Polonia Passaic, NJ – Polonia Greenpoint 3-2 (1-0).
Eliminacje w grypach:
Grupa A:
Wisła Chicago – Polonez Glen Cove 2-2,
Polonia Edmonton – Knights of Haller, NB 1-0,
Wisła – Knights 3-2, Wisła – Polonia 2-2, Polonez – Knights 4-0,
1. Polonez..........3 5 6-2
2. Wisła............3 5 7-6
3. Polonia..........3 5 3-2
4. Knights..........3 0 2-8
Grupa B:
Cracovia – Perth Amboy 0-3,
Polonia Greenpoint – PoloniaMissisauga 0-0,
Polonia G. – Cracovia 3-1,
Perth Amboy- Polonia M. 0-0,
Polonia G. – Perth Amboy 1-0,
Polonia M. – Cracovia 4-0
1. Polonia G........3 7 4-1
2. Polonia M........3 5 4-0
3. Perth Amboy......3 4 3-1
4. Cracovia.........3 0 1-10
Grypa C:
Royal Wawel – Polonia Passaic, NJ 0-0,
Polonia Milwaukee – Boston White Eagles 1-1,
Royal Wawel – Boston 8-1,
Polonia Passaic – Polonia Mil. 3-1
Royal Wawel – Polonia Mil. 4-0
Polonia Passaic – Boston 6-2
1. Royal Wawel...3 7 12-1
2. Polonia P.....3 7 9-3
3. Polonia M.....3 1 2-8
4. Boston........3 1 4-15
GRUPA C
* Royal-Wawel – Polonia Centrum Passaic 0-0;
* Royal-Wawel – Boston White Eagle 8-1 (3-1); Krasny i Macała – po 2, Tyszka, Podsiadło, Kaska, Galik;
* Royal-Wawel – Polonia Milwaukee 4-0 (2-0); Krasny, Kaska.
Tylko w pierwszym meczu Wawele nie odniosły zwycięstwa, chociaż było kilka idealnych okazji (Krasny, Lasek). Swoją wyższość nasz zespół najlepiej wykazał w meczu z Bostonem, kiedy pod koniec bramki sypały się jak z rogu obfitości, a Wawel bawił się z rywalam niczym kot z myszą.
Polonia Milwaukee – Polonia Centrum Passaic 1-3; Boston White Eagle – Polonia Centrum Passaic 2-6; Polonia Milwaukee – Boston White Eagle 1-1.
1. Wawel 3 7 12-1
2. Polonia C. 3 7 9-3
3. Polonia Mil 3 1 2-8
4. Boston 3 1 4-15
PÓŁFINAŁY
* Royal-Wawel – Polonez Glen Cove 4-0 (2-0); Kaska 2, Drewicz, Macała;
* Polonia Centrum Passaic – Polonia Ge-enpoint 3-2 (2-1).
FINAŁ
Royal Wawel – Polonia Centrum Passaic 3-2 (2-1)
Bramki: Kaska 2, Drewicz.
Zaczęło się znakomicie, w krótkich odstępach czasu padły dwie bramki. Pierwszą uzyskał Kaska z podania Andrzeja Zielińskiego. Nawiasem mówiąc Kaska został królem strzelców over-30 (8 bramek). 10 min. później po solowej akcji na 2-0 podwyższył Jurek Drewicz. Zapowiadało się więc znakomicie.
Po przerwie Wawele jakby nieco opadły z sił. Wykorzystali to rywale, którzy z pasją zaatakowali. Zdobyli dwie bramki, ale na tym wyczerpał się ich impet. Po prostu i im brakło sił. Kiedy się już wydawało, że dojdzie do rzutów karnych, kontra Waweli – dokładne podanie od Artura Romanowskiego (były mistrz Polski w narciarstwie) przyjął Grzegorz Kaska i z bliskiej odległości strzelił do siatki. Upłynęły jeszcze dwie minuty i rozpoczął się taniec radości Waweli.
Założyciel drużyny over-30 JERZY DREWICZ jest niezmiernie szczęśliwy. To piąte zwycięstwo drużyny w tym turnieju.
- Bardzo się cieszę z tego sukcesu. Muszę podkreślić dużą pomoc, jaką od trzech lat służy nam prezes naszego klubu – MAREK PLACEK ze znanej firmy ubezpieczeniowej SPHINX. Bardzo mu dziękuję za tę pomoc.
Dodajmy, że prezes Marek Placek był oczywiśce na miejscu z piłkarzami.
Royal Wawel – Sphinx Chicago, zwycięzca turnieju over 30.
Grzegorz Kaska – najskuteczniejszy piłkarz Royal Wawel – Sphinx.
Jurek Drewicz – grający menadżer Royal Wawel – Sphinx.
III-POLONIJNY TURNIEJ PIŁKARSKI
Chicago 05-07. VIII. 88r.
Eliminacje:
GRUPA I:
1. EAGLES 4 – 8:2
2. Wisła 2 – 3:6
3. Polonia Gr. 0 – 1:4
Grupa II:
1. Wawel R. 5 – 10:4
2. Polonez 4 – 3:2
3. B.O. Dorczester 3 – 4:2
4. W. E. Detroit 0 – 3:13
Finał „over 30″
Royal Wawel – Eagles Chicago
3:1 (1:0)
Bramki zdobyli: A. Deptuch – 2, T. Rulka -1.
Skład drużyny: H. Stroniarz – bramkarz, zawodnicy: Sojka, Plewa, Turecki, Zamojdzik, Krakowiak, Figura, Kojs, Deptuch, Drewicz, Rulka, Siwiec, Ankus, Byrdak, Biegała, Karaś.
Zdjęcie z Turnieju Polonijnego z 1998r.
Zwycięzcy III-ego Turnieju Polonijnego. Royal Wawel i drużyna orłów K. Górskiego
W IV-tych Igrzyskach Polonijnych – 1989
Royal Wawel – over 30 zajął: I-miejsce
pokonując w finale: Wisłę – Chicago: 1:0.
Bramkę zdobył: Zb. Mroziński.
Stoją: H. Stroniarz, A. Deptuch, St. Sojka, R. Zamojdzik, J. Siwiec, A. Zarycki, Wiesiek, A.Plewa.
Klęczą: W. Skrzynkowicz, Zb. Mroziński, St. Szczerba, J. Drewicz, A. Warczygłowa, T. Kojs.
IX Piłkarki Turniej Polonijmy
Milwaukee – 1994r.
W poniedziałek w Milwaukee, na obiekcie sportowym tamtejszej Polonii zakończył się IX Piłkarski Turniej Polonijny, w którym uczestniczyło 20 zespołów z USA i Kanady. Po raz 6. już miano najlepszej drużyny polonijnej w Ameryce zdobył team Chicago Eagles. W finale chicagowianie pokonali zespół Olympii Stamford 2-0, zdobywając bramki Gurgula i Dyląga. W kategorii „over-30″ triumfowali również zwycięzcy ubiegłorocznego turnieju z Chicago – piłkarze Polonii Edmonton, którzy wygrali w finale z P. N. A. St. Louis 7-2.
OVER- 30
Gr. A: Polonia Milwauke – Błyskawica II 0-3; Wisła Chicago – Royal Wawel 1-1; Royal Wawel – Milwaukee 2-1; Błyskawica II – Wisła 0-1; Wisła – Milwaukee 2-1; Błyskawica II – Royal Wawel 0-0. Awans: Wisła i Royal Wawel.
Gr. B: P.N.A. St. Louis – Polonia Edmonton 1-1; Cracovia Chicago – Błyskawica I 0-3; Edmonton – Cracovia 7-2; St. Louis – Błyskawica I 0-0; Cracovia – St. Louis 0-3; Błyskawica I – Edmonton 0-5. Awans: Edmonton i P.N.A.
Półfinały:
Edmonton – Royal Wawel 2-1
P.N.A. St. Louis-Wisła 1-0
Finał:
Edmonton – P.N.A. St. Louis 7-2
Finaliści grali w turnieju w następujących składach:
Polonia Edmonton: Żurawicz, Kaniuch, Ciężki, Karaszewski, Skowroński, Towers, Choja, Gawlik, Bielecki, Zacharski, Odinga, Wrzyszcz.
P.N.A. St. Louis: Kamiński, Bierman, Streb, Mounts, G.Koestler, K.Koestler, Berberich, Milton, Janish, Stockmann, Schrable, Wehking, Kron, Haley, Konsewicz.
Najlepszym piłkarzem turnieju „over-30″ został wybrany Norman Odinga z Polonii Edmonton, a najlepszym bramkarzem Richard Kron z P.N.A. St. Louis, choć w opinii wielu obserwatorów na miano to bardziej zasłużył wiecznie młody Henryk Stroniarz.
Dużo serca i ambicji – zabrakło odrobiny serca.
XIV TURNIEJ POLONIJNY DLA BŁYSKAWICY I ROYAL-WAWEL
Błyskawica North Chicago – Polonez Glen Cove 1-0; Błyskawica N. – Wisła Chicago 3-0; Błyskawica – Polonia Cleveland 12-0; Polonez – Wisła Ch. 0-3; Polonez – Polonia Clevelend 7-3; Wisła – Polonez 2-0.
1. x-Błyskawica 3 9 16-0
2. x-Wisła 3 6 5-3
3. Polonez 3 3 7-6
4. Polonia Cl. 3 0 3-22
GRUPA VII
Royal-Wawel – Polonia Greenpoint 0-0; Royal-Wawel – Cracovia Chicago 5-0; R-W – Polonia Edmonton 6-0; Polonia Greenpoint – Cracovia 1-0; Polonia Gr. – Polonia Edm. 1-2; Cracovia – Polonia Edmonton 2-2.
1. x-Royal-Wawel 3 7 11-0
2. Polonia Gr. 3 4 2-2
3. Polonia Edm. 3 4 4-9
4. Cracovia 3 1 2-8
GRUPA VIII
Błyskawica South Chicago – Polonia Mississauga 3-0; Błyskawia S. – Polska Dallas 4-0; Błyskawica S. – Polonia Windsor 5-2; Polonia M. – Polska Dallas 0-3; Polonia M. – Polonia W. 0-3; Polska Dallas – Polonia W. 2-1;
1. x-Błyskawica S. 3 9 12-2
2. Polska Dallas 3 6 5-5
3. Polonia W. 3 3 6-7
4. Polonia Miss. 3 0 0-9
Awans do półfinałów zwycięzców grup i zespołu z najlepszym bilansem z drugich miejsc. Podobnie jak w turnieju seniorów do pomocniczej tabeli zespołów z drugich miejsc liczyły się spotkania ich z 1. i 3. zespołem grupy.
PÓŁFINAŁY
* Błyskawica N. – Royal-Wawel 2-2 (1-0)
w rzutach karnych 3-2 dla Błyskawicy.
Uwaga! Po uwzględnieniu protestu R-W, Komisja Turniejowa zweryfikowała rezultat na 3-0, walkower dla Royal – Wawel;
* Wisła – Błyskawica South 4-2 (2-0)
Bramki: Winiarski, Kosin, Urban, Kudłacz – Siwiec, Szarek;
FINAŁ
Royal-Wawel – Wisła 2-1 (1-1)
Bramki: Blajdo i Romanowski – Łydka.
Następny turniej -w Milwaukee
XV Turniej Piłkarski odbędzie sie w roku 2000, a jego gospodarzem wybrana została Polonia Milwaukee. Podczas piątkowej odprawy technicznej przed chicagowskim turniejem, Polonia w głosowaniu otrzymała 12 głosów, Eagles Chicago – 7 i Polonez Glen Cove – 3.
07 – 1995r. (lipiec)
X Międzynarodowy Turniej Piłkarski Drużyn Polonijnych Ameryki Północnej – Edmonton 95
Drużyna Royal Wawel w sezonie 1994/95.
Stoją od lewej: T. Dynowski, T. Madro, W. Kozłowski, A. Deptuch, K. Sokołowski, R. Zamojdzik, A. Sawicki, M. Latasiewicz, W. Krakowiak.
Klęczą od lewej: J. Kwaśnik, J. Drewicz, Z. Paszkiewicz, H. Stroniarz, Z. Lupa, T. Panek.
Nieobecni na zdjęciu: A. Turecki, B. Czarnecki, J. Wolańczyk, J. Ościłowicz i T. Ryłko.
Royal Wawel wystąpił w tym turnieju w grupie:
1. Polonia – Edmonton
2. PNA St. Louis
3. Polonia – a raczej White Eagles Calgary.
Po zwycięstwie nad Polonią Edmonton 2:1 (bramki: Krakowiak i Zamojdzik z karnego) remis z St. Louis 1:1 (bramka: Zamojdzik) i porażce 1:3 z Calgary. Niestety zabrakło punktu na zagranie w finale.
Niestety nie dopisali nasi zawodnicy, którzy nie dojechali do Edmonton ze swoich różnych powodów.
Tak, że stracona szansa na wywalczenie czołowej lokaty w powyższym Turnieju.
I LOT – Okęcie
II White Eagles Calgary
III PNA St. Louis
Drużyna Royal Wawel w Edmonton Canada
Stoją od lewej: T. Dynowski (prezes), Zb. Wolan, R. Zamojdzik, Zb. Lupa, A. Turecki, Z. Sekuła, J. Siwiec, J. Baranowicz
Klęczą od lewej: T. Sikora, J. Drewicz, M. Serafin, W. Krakowiak
Finał turnieju over-30
ROYAL-WAWEL/SPHINX – P.N.A. St. LOUIS 1-1 (1-0)
Bramki: KASKA – MILTON.
ROYAL-WAWEL: ZAJDA – LUPA, BOBROŃ, TURECKI, SZTENDER, ROMANOWSKI, GOLIŃKI, KASKA, WOJCIECHOWSKI, MACZUGOWSKI, KRASNY, SOBOL, GOLIK, SEKUŁA, DREWICZ, ZIELIŃSKI.
Bardzo mocny zespół stworzył Royal-Wawel, triumfator Turniejów Polonijnych w latach 1988,1989 i 1990. Miał w finale niezwykle groźnego rywala – obrońców trofeum P.N.A. St. Louis, zespół młody, wybiegany, doskonały technicznie. W finale doszło zatem do pojedynku dwóch wyrówanych drużyn. Już przed przerwą Wawel objął prowadzenie po strzale KASKI. W liniach obronnych podporą był Andrzej TURECKI. Popularny „Łopata” niedawno ponownie przyjechał z Polski i jak się dowiadujemy, ma zostać tym razem na dłużej. W przekroju Całego turnieju znakomicie wypadł SZTENDER. Osobna kwestia to pozycja bramkarza. Jerzy ZAJDA (Wisła Kraków, Widzew Łódź) jest profesjonalistą w pełnym tego słowa znaczeniu. Obrona trzech rzutów karnych była majstersztykiem. Przy czwartym uderzeniu też był blisko sparowania strzału. Nic dziwnego, że wielu kibiców nie zgadzało się z decyzją organizatora, który pominął go przy nagrodzie dla najlepszego bramkarza „over-30″.
Kiedy wydawało się, że Wawele zejdą zwycięsko z boiska (wcześniej jeden z napastników St. Louis przestrzelił „jedenastkę”), na kilkadziesiąt sekund przed końcem padło wyrównanie.
Nastąpiła wspomniana seria rzutów karnych. Trzy celne trafienia zaliczyli kolejno – KRASNY, OSTROWSKI i SOBOL.
Dalej nie było potrzeby strzelać, gdy w IV serii Zajda po raz trzeci obronił kolejny rzut karny.
